วรรณกรรมเยาวชนเล่มนี้ เป็นผลงานระยะแรกๆ ที่โรอัลด์ ดาห์ล เริ่มหันมาเขียนเรื่องสำหรับเด็ก หลังจากที่ได้เขียนเรื่องสั้นและเรื่องขนาดหลายตอนจนประสบความสำเร็จแล้ว ซึ่งนานถึง ๒๐ ปี จินตนาการของโรอัลด์ ดาห์ลได้ก้าวล้ำล่วงหน้านานนับสิบปี แต่ขณะเดียวกัน ผู้อ่านยุคนั้นก็ยังรู้สึกว่าเป็นเรื่องสนุกและเข้าใจได้ แม้จะล้ำสมัยทว่าไม่ล้ำหน้าเกินไปจนอ่านไม่รู้เรื่อง หรือจินตนาการแปลกประหลาดจนตามไม่ทันความคิดของโรอัลด์ ดาห์ล ที่ไม่เห็นด้วยในการให้เด็กดูโทรทัศน์อย่างพร่ำเพรื่อ เริ่มต้นจากตอนนั้นและความคิดนี้ก็ยังอยู่ในวรรณกรรมเยาวชนเรื่องอื่นของเขาต่อมาจวบจนวาระสุดท้าย จากคอลัมน์ : ชวนอ่าน หนังสือพิมพ์สยามโพสต์ วันที่ ๑๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

เนื้อหาเป็นภาษาไทย ; แปลจากภาษาอังกฤษ