แปลจาก: Bao jun chong sheng.

"ฉู่เซ่าหลิง" ไม่เข้าใจว่าเขาทำพลาดไปตรงที่ใด น้องชายร่วมอุทรจึงเอาใจออกหากและเป็นผู้ที่ลากเขาลงจากหลังม้าด้วยข้อหากบฏ แต่ในขณะที่ความตายคืบคลานเข้ามา ฉู่เซ่าหลิงพบว่ามีผู้คุ้มกันตัวเล็กๆ ซึ่งเขาไม่เคยรู้จักกลับยอมตายเพื่อเขา ชั่วขณะนั้นฉู่เซ่าหลิงนึกเสียดายที่เขาได้พบกับ "เว่ยจี่" สายเกินไป ทว่าสวรรค์ยังมีเมตตา ฉู่เซ่าหลิงจึงย้อนเวลากลับไปเมื่อแปดปีก่อนหน้านั้น แน่นอนว่าบุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องชำระ ศัตรูที่เคยทำร้ายเขาเอาไว้ย่อมไม่มีทางได้สมหวังดังเดิม และคนที่ภักดีต่อเขาเสมอมาย่อมได้รับผลตอบแทนอันดีเลิศที่สุด เส้นทางของฉู่เซ่าหลิงยังอีกยาวไกล ทว่าครั้งนี้ข้างกายเขาจะมีคนที่รักอยู่เสมอ.