อาทิตย์นี้มีหนังสือมาแนะนำน้องๆ ให้คลายเหงา หนังสือเล่มนี้เป็นวรรณกรรมเรื่องเยี่ยมของนักเขียนรางวัลโนเบล ฆวน รามอน ฆิเมเนซ ชาวสเปน ซึ่งได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมใน ค.ศ. ๑๙๕๖ ก่อนจะแนะนำหนังสือ น้องๆ หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมหนังสือเล่มนี้ใช้เขียนว่า 'ฬา' คำว่า 'ฬา' นี้มีความหมายเดียวกันกับ 'ลา' นั้นแหละค่ะ แต่สามารถเขียนได้ทั้งสองแบบ ได้ทั้ง 'ฬา' และ 'ลา' 'ฉันกับฬาปล๎าเตโร่' เป็นเรื่องที่ผู้เขียน เขียนไว้ตั้งแต่ ค.ศ. ๑๙๐๖ หลายคนอาจสงสัยว่า ปล๎าเตโร่มีตัวตนจริงหรือ แน่นอนว่า ปล๎าเตโร่มีตัวตนจริง ปล๎าเตโร่ ฬาชนิดหนึ่งที่มีสีเงิน ผู้คนมักใช้ฬาเพื่อขนสัมภาระเล็กๆ น้อยๆ ขณะสัญจรแถวท้องทุ่งให้เด็กๆ ที่เหนื่อยอ่อนและคนเจ็บป่วยได้นั่งพักบนหลัง ปล๎าเตโร่ของผมนั้นไม่ใช่ฬาเพียงตัวเดียว แต่หมายถึงฬาหลายๆ ตัว เมื่อตอนผมเป็นเด็กและวัยรุ่น ผมมีฬาอยู่หลายตัว ความทรงจำต่างๆ ของผมมารวมกันกับพวกฬาเหล่านั้น จึงทำให้เกิดปล๎าเตโร่และหนังสือนี้ขึ้นมา ผมชอบเดินเล่นตามท้องทุ่งกับฬามากกว่า ผมไม่ได้นั่งบนตัวฬา ฬาเป็นเพื่อนผมต่างหาก ในการเดินทางแบบนี้ฬามีความเป็นเพื่อนมากกว่าม้า ถึงแม้มันจะเป็นสัตว์ที่เฉยเมย และชอบหนีผู้คน แต่มีความอดทนและเจียมตัว หนังสือเล่มนี้มีระยะเวลาในการดำเนิน น้องๆ จะได้รับรสในเรื่องความแตกต่างของสภาพอารมณ์ สภาพจิตใจ และวิญญาณ จะได้สัมผัสกับความสงบสุข ความบริสุทธิ์ และความสมบูรณ์ของชีวิตมนุษย์ โดยสรุปแล้ว 'ฉันกับฬาปล๎าเตโร่' มุ่งไปที่พวกเด็กๆ ซึ่งเปรียบเสมือนเมล็ดพันธุ์พืช อันจะเจริญงอกงามต่อไปในอนาคต และมีแรงบันดาลใจจากความสวยงามของธรรมชาติและจากความดีงาม ดังนั้นหนังสือเล่มนี้จึงเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่อยากแนะนำน้องๆ ได้อ่าน จากคอลัมน์ : ชวนเพื่อนอ่านหนังสือ หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน วันอาทิตย์ที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๔๗