ผมเริ่มเขียนเรื่องเกี่ยวกับภูเก็ตในอดีตและคำศัพท์ภาษาฮกเกี่ยนที่เกี่ยวข้องกันลงเฟซบุ๊กมาไม่น้อยกว่าสองปี มีคนสนใจเข้ามาแลกเปลี่ยนเพิ่มเติมความรู้ทางภาษาแก่ผมอยู่เสมอ บางท่านที่นำไปใช้ประโยชน์ได้บอกว่าอยากให้รวบรวมเป็นเรื่องเป็นราว ผมจึงปรึกษาคุณมงคล มณีวงศ์วิโรจน์ ซึ่งเป็นอาจารย์สอนภาษาจีนที่ผมไปเรียนกับท่านสัปดาห์ละครั้งตลอดหลายปีมานี้ และปรึกษาคุณหรินทร์ สุขวัจน์ บรรณาธิการที่เคยร่วมกันทำวารสารภูเก็ตภูมิ และวารสารแสงพระธรรมเมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว ได้ข้อสรุปเป็นหนังสือ ภาษาฮกเกี่ยนกับเรื่องเล่าชาวภูเก็ต#1 ที่ท่านกำลังถือยู่นี้ เนื้อหาของหนังสือจะเป็นประโยชน์ไม่แต่ในการให้ความรู้ภาษาฮกเกี่ยนและเกร็ดเรื่องราวของชาวภูเก็ตในอดีตสำหรับผู้สนใจและคนภูเก็ตรุ่นใหม่หัวใจสืบทอดเท่านั้น แต่ผมยังหวังว่านักท่องเที่ยวคนไทยที่มาเที่ยวภูเก็ตด้วยเทรนด์การท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมก็จะใช้เป็นคู่มือได้ด้วย.