000			04959nam a2200289 a 4500
008			040913s2001 th 000 1 tha d
020			_a9741401817
020			_a9789741401819
040			_aKASET _btha _cPSLIB _dPSLIB
041			_atha _heng
082			_aน _bอ746ผ
099			_aรป
100	1		_aอิมบาง
245	1	0	_aผีเกาหลี / _cเขียนโดย อิม บาง และยี ริยุค ; แปลโดย ผุสดี นาวาวิจิต, ปาริฉัตร เสมอแข
246	3	1	_aGhosts of Korea.
250			_aพิมพ์ครั้งที่ 3.
260			_aกรุงเทพฯ : _bผีเสื้อ, _c2544.
300			_a176 หน้า : _bภาพประกอบ
500			_aแปลจาก Ghosts of Korea.
520			_aมีผู้ถามว่า 'อ่านเรื่องผีแล้วได้อะไร' ถ้าจะตอบคำถามนี้สั้นๆ ง่ายๆ ก็พอจะตอบได้ว่า 'ได้ความสนุก ตื่นเต้น เพลิดเพลิน' แต่ในด้านที่ลึกซึ้งกว่า ควรต้องพิจารณาว่า เรื่องผีนั้นเขียนขึ้นด้วยจุดมุ่งหมายอื่นใดอีกบ้าง การเขียนเรื่องผีของนักเขียนชาวเกาหลีทั้งสองท่าน ซึ่งเป็นผู้มีความรู้ความสามารถระดับนักปราชญ์ และเคยบริหารราชการบ้านเมือง ได้แฝงเงื่อนแง่คิดด้านต่างๆ ไว้มากเกินกว่าเรื่องผีธรรมดาที่ปรากฏทั่วไปส่วนใหญ่ อิม บาง เป็นนักเขียนที่เกี่ยวข้องอยู่กับการเมืองของเกาหลีในยุคสมบูรณาญาสิทธิราช เรื่องของเขาทุกเรื่องจึงแฝงด้วยสิ่งที่ 'ไม่อาจพูดได้ตรงๆ' ไม่ว่าจะเป็นการวิจารณ์ความผิดความบกพร่องในการบริหาร การประพฤติมิชอบของบรรดาขุนนางชั้นสูง ความไม่ยุติธรรม และความชั่วความเลวอื่นๆ ที่ปรากฏในยุคนั้น เช่นเดียวกับเรื่องของยี ริยุค ที่แม้จะต่างวัย แต่ก็จัดว่าเป็นนักเขียนร่วมยุคร่วมสมัยเดียวกัน นอกจากผู้อ่านจะได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลินแล้ว ยังได้ความคิดเกี่ยวกับเรื่องบ้านเมือง ศาสนา วัฒนธรรมประเพณี รวมทั้งด้านสังคมวิทยา มานุษยวิทยา ตลอดจนความเชื่อของผู้ฅนในยุคที่การบันทึกประวัติศาสตร์พยายามเลือกจารึกเฉพาะส่วนดีของผู้บริหาร และขุนนางระดับสูงเท่านั้น เรื่อง ผีเกาหลี จึงไม่ใช่เรื่องผีที่อ่านเล่นเพลินๆ เท่านั้น แต่เป็นเรื่องผีที่ชวนให้ผู้อ่านได้ใช้ความคิดกว้างไกล และบางเรื่องน่าจะเป็นแง่คิดที่ดีสำหรับผู้บริหารบ้านเมืองไทยในยุคปัจจุบัน และยุคต่อๆ ไปด้วย ปาริฉัตร เสมอแข, ผุสดี นาวาวิจิต จาก หมายเหตุผู้แปล (กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐)
650		4	_aวรรณกรรมเกาหลี
700	1		_aยีริยุค
700	0		_aผุสดี นาวาวิจิต _98
700	0		_aปาริฉัตร เสมอแข _918
850			_aPSLIB
942			_2ddc _cJN
999			_c106 _d106